د یو ځوان شاعر ارمانونه (دنیا زما په تصویر کی څه لټوی) / شاعر هارون خټک هارون جان

ماته جنت جنت وطن دوزخ شو
په خپله خاوره کښی ایری ایری شوم
دپلار نیکه کور کښی می شوری نشینه
آبادی خونی می شوی لوټی لوټی
وخت می په هره لار بارودکرلی
دیری پشی چرته کشیژی منا شم
دخپل شیرین ټوټی ټوټی لټوم
دنیا زما تصویر کښی څه لټوی

زما په سترګو کښی رانړی چه وینی
ظلم، ستم دی وسی اشکی دی
زما په مخ کښی چه زنګونه وینی
خړی ګړوی او څه لوږی پراته دی
په غټو غټو درته نه ګورما
که خاوروډکښی پټه ولی نه شم
دزړه خبره درتا څنګه وکړم
ننونړی چودلی خوازاولی نه شم
زخمی زخمی زړه تا ټوټګی لټوم
دنیا زما تصویر کښی څه لټوی

لمری دوینو وچوله نه شم
زما په تن خپلی جامی درانی شوی
زما د حیا سر توره پراتا
خواری وری می لوپټی سیری دی
ځه یی د ځایه خوازا ولی نه شم
راتاد خپأی پشی پرادی پرادی شوی
زه خپلی ورکی څورشتی لټوم
دنیا زما تصویر کښی څه لټوی
لژکی می پریژده چه دما کړمه ځان

ستړی ستومانه د وختونو یمه
پریژده چه اوجازم که توی شولم
ډیری ږیلی می په ځیګر پراته دی
که خپلی شی بری دی ځان سره که
زه چه ده رحم، ظلم نه شم زغمی
ستړی د ژوند ځای دادمی لټوم
دنیا زما تصویر کښی څه لتووی

ماهم په زړه کښی ارمانونه شته دی
دخپل بابا ګوته نیول غواړم
ما د لاله اوږد ناستی تاپریژده
زه په دی ښار کښی ګردیدل غواړم
ما دخپل کلی کوڅه شور تاپریږده
زه په سر خاوری باده ول غواړم
زما د عمر ماشومان څه کوی
زه د وحشت سلګی نیولی یما
ستا د خوص تنده با ماته نه شی
زما حیا دی کړله خاوری ایری
زما به دی حال دی زړه نه مانړیژی
اڅ می دنیا قا نمالش جوړاوی
زما قصور څه وو، ګناه می څه وه
په ما دظلم ستم ولی کیژی
ددی تاوان بدل به چانا غواړم
ولی شوی غلی هارون جانا وایا

تانه عرض د دی تیصی لټوم
دنیا زما تصویر کښی څه لټوی